ქუჩას მივუყვები გულდამძიმებული,ვიღაც მიღიმის და ვიღაც მესალმება.მე კი ჩემს გრძნობებში აწურული,შენი უხმო ლანდი მენატრება....ამდენ სიამაყეს რისთვის ვთამაშობდი,ვდარდობ და დარდზე დარდი მემატება.მაშინ რომ შენ ალერს გავურბოდი,დღეს შენი გაბრაზებაც მენატრება...ჰოი რა დღეები გაფრენილანვნანობ და ჩემი თავი მენანება,შენი ალერსი მენატრება...მაინც არ გეძახი ისევ ამაყი ვარ,წლები კი რა უაზროდ მეფანტება.ისე დავიღალე მარტოობითშენი მონატრებაც მენატრება.
0 comments:
Post a Comment