გემუდარები, გამიღე კარი.სიტყვა, რომელიც ერთ დროს გამომრჩა,მე მოგიტანე ახლა პეშვებით,გემუდარები, კარი გამიღე!ასე ადვილად ვერ შევეშვებიდაგმანულ კარში შეჭუჭკულ ლოდინსდა რწმენისა და იმედის ლოდებსვერ ჩამოვაგლეჯ ჩემს მარტოობას....სისულელეა ჯიუტი ღობეყინულოვანი, თეთრი თითებით,მე თუმცა მთვარის სატრფოდ ვითვლები,მაინც მთავარი დავტოვე შენთან -უბავშვურესი სულის მითებიდა მოყვავილე სინათლე ფერთა...და ახლა სიტყვა მომაქვს პეშვებით,რომლითაც უნდა გადავარჩინოშენს სულში თითქმის გახუნებულიჩემი თითების ანაბეჭდები,სავსე ვარ შენი დიდი სურვილითდა სურვილს იქით არ ვიხედები.გემუდარები, კარი გამიღე.
0 comments:
Post a Comment